Sztafeta pokoleń musi trwać…

Wspomnienie o dyrektorze Zbigniewie Wilku.

---

W dniu 27 stycznia 2016 roku po długiej i ciężkiej chorobie odszedł od nas wieloletni dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego, profesor Zbigniew Wilk.

Był legendą środowiska nauczycielskiego w naszym mieście. Wraz z małżonką, panią profesor Zofią Wilk naleĹźał do niewielkiego grona kilku par nauczycielskich, ktĂłre uczyły wszystkich, po prostu wszystkich. Całe swoje dorosłe Ĺźycie poświęcił jednej szkole – Ĺźyrardowskiemu Liceum. Od 1963 roku pracował w nim jako nauczyciel fizyki i wychowawca wielu pokoleń młodzieĹźy. Był artystą w swoim zawodzie, potrafił z kaĹźdej lekcji uczynić swoiste teatrum, zachęcić, zainteresować, rozbudzić pasję poznania. To dzięki niemu klasy matematyczno-fizyczne przez wiele lat uchodziły za elitę naszej szkoły.

Był też harcerzem, przewodnikiem młodzieży, a organizowane przez niego rajdy, obozy i wędrówki na trwałe wpisały się w program wychowawczy liceum. Już zawsze druh Wilk kojarzyć się będzie wielu pokoleniom Żyrardowian z obozem w Dębówku, z pełnymi czaru wieczornymi ogniskami, z harcerską piosenką i gawędą.

Urodzony turysta i miłośnik gĂłr, był mistrzem organizacji szkolnych wycieczek. Ile pokoleń Ăłwczesnej młodzieĹźy wciąż pamięta, jak w nieśmiertelnych „pionierkach” i turystycznych „kangurkach” przemierzało wraz z nim gĂłrskie szlaki?

W roku 1982 został wicedyrektorem, a w 1985 dyrektorem Liceum. A pełnienie tej funkcji przypadło na trudny czas. Postępował proces starzenia się substancji materialnej starego budynku szkoły mieszczącej się wĂłwczas przy ulicy Sienkiewicza. Dyrektor Wilk osobiście zabiegał o fundusze na ciągle psującą się instalację elektryczną, czy system grzewczy. A kiedy budynku nie dało się uratować, bo nie było pieniędzy na jego kapitalny remont, uratował ducha szkoły, przenosząc „Czerwoniak” do Północnej Dzielnicy Mieszkaniowej.

SzczegĂłlnie dbał o swoich nauczycieli i uczniĂłw. Jego gabinet był zawsze otwarty dla kaĹźdego, kto tylko chciał podzielić się z nim swoimi problemami. Często zatrudniał na stanowiskach nauczycielskich byłych absolwentĂłw, uwaĹźając, ze w naturalny sposĂłb będą ze szkołą związani emocjonalnie, tak jak i on…

Spokojny, opanowany z lekkim uśmiechem na ustach, zawsze Ĺźyczliwy i wyrozumiały. Dyrektor Wilk – nasz Dyrektor…

ToteĹź kiedy w 2001 roku zrezygnował z pracy, wielu z uczniĂłw i nauczycieli przyjmowało ten fakt z niedowierzaniem. Jak to? Szkoła bez dyrektora Wilka? Niewielu z nas zdawało sobie wĂłwczas sprawę, z jakim wyzwaniem przyszło mu się zmierzyć. Musiał walczyć z ciężką chorobą, ktĂłra powoli ale stale pozbawiała go sił. Przegrał tę kilkuletnią walkę, tak jak w swoim czasie przegra ją kaĹźdy z nas, ale pozostawił po sobie wdzięczną pamięć wielu pokoleń nauczycieli i uczniĂłw i słowa, ktĂłre często zwykł był powtarzać: „Po nas przyjdą inni, nie lepsi, nie gorsi, następni, bo sztafeta pokoleń musi trwać…”

I trwa Panie Dyrektorze…

W imieniu społeczności szkolnej Sławomir Maszewski

Dodane przez matewa dnia stycznia 29 2016 22:08:35