13 września właśnie w szczególnych okolicznościach miejskich obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa naszą szkołę odwiedziła 51 osobowa grupa Izraelczyków z Holon-u. Niezwykli goście spóźnili się około 1,5 godziny, więc oficjalny plan wizyty stał się jedynie elastycznie traktowanym- za porozumieniem stron- punktem odniesienia.

Po bardzo krótkim powitaniu w szkole goście i gospodarze postanowili zrealizować plan zwiedzenia wybranych miejsc w mieście ze szczególnym potraktowaniem tych, które były związane z przedwojennym życiem społeczności żydowskiej w naszym mieście.

Najbardziej wzruszające, ale i integrujące młodych ludzi działania miały miejsce na żydowskim cmentarzu- na pomniku ofiar Holocaustu zwyczajem żydowskim położono kamyki , a potem zgodnie ze zwyczajem polskim złożono kwiaty. Łzy sprowokowało skrzypcowe wykonanie Hatikwy. Potem we współpracy z gośćmi z Izraela młodzi żyrardowianie próbowali odszyfrowywać hebrajskie inskrypcje na macewach a na koniec posadzili dwa cyprysiki przy bramie wjazdowej na kirkut.

Mimo że w mieście nie ma już od 60 roku synagogi, pusty plac po niej na skrzyżowaniu ulic- Szulmana i Okrzei zachęcił uczniów i dorosłych przyjaciół projektu do stworzenia małej instalacji upamiętniającej dawne życie żydowskiej wspólnoty. W tym miejscu wspominano barwne różnorodne jego obrazy , wywołane opisami i dokumentacją zdjęciową odkrytą przez uczniów LO na stronie biblioteki nowojorskiej w Księdze Pamięci Żyrardowa.

Izraelczycy byli pełni podziwu dla dużego wkładu pracy ich gospodarzy w odkrywaniu żydowskich motywów życia w przedwojennym mieście. Podczas spaceru i potem w szkole byli bardzo otwarci, życzliwi i wdzięczni za tak serdeczne przyjęcie. Młodzież podczas spaceru zintegrowała się w sposób naturalny, dlatego potem 1,5 godzinny pobyt w szkole był pełen spontanicznej radości, autentycznych gestów przyjaźni. Także dorośli -opiekunowie uczniów z Holon bardzo szybko poczuli się w szkole jak „u siebie w domu”, takie oświadczenia składane na ręce pani dyrektor, kończyły spotkanie.

Uściskom, pozdrowieniom nie było końca, bariera języka okazała się prawie wymysłem, bo prawdziwy dialog to nie tylko starannie dobierane słowa, to także spontaniczny przyjazny gest, szczere spojrzenie, to ciepły uśmiech, próba wspólnego śpiewu, tańca, tony sentymentalnej piosenki... i życzliwa ciekawość... Chyba w tym właśnie kryła się magia tego spotkania, które urzekło wszystkich, którzy w nim brali udział.

Dwa tygodnie wytężonej pracy zaowocowało nieoczekiwanym wielkim sukcesem, można tak śmiało powiedzieć o tym, co miało miejsce 13 września w tym właśnie spotkaniu polsko-izraelskim.

Do czego ważnego doszło w trakcie spotkania naszej młodzieży z 17- latkami z Izraela trudno krótko wyrazić.... Było w tym spotkaniu dużo dobrej energii, serdecznej współpracy w wykonywaniu drobnych prac projektowych, na pewno trudno uwierzyć, że to wszystko zdarzyło się w ciągu niespełna 4 godzin w gronie ludzi, którzy wcześniej nigdy się nie widzieli i mogli mieć wiele stereotypowych uprzedzeń wobec siebie.

Niemal cała społeczność naszego liceum od początku roku szkolnego pracowała w projekcie. Najpierw w Centrum Kultury drugie i trzecie klasy obejrzały film Andrzeja Wajdy Korczak, a potem 40- osobowa grupa odwiedziła „Korczakianum” (oddział Muzeum Historycznego Warszawy) i dzielnicę dawnej żydowskiej Warszawy w okolicznościach Festiwalu „Warszawa Singera”. Wszystko to dlatego, że szkoła poważnie potraktowała idee roku 2008 ogłoszonego przez Komisję Europejską Rokiem Dialogu Międzykulturowego i na różne dostępne sposoby przygotowała swoją młodzież do spotkania z młodzieżą żydowską.

„Gdyby więcej ludzi było takimi jak organizatorzy i uczestnicy tego spotkania świat naprawdę byłby przyjaźniejszym miejscem”..., „wspaniała atmosfera,ludzie bardzo życzliwi i otwarci. Nie spodziewałam się, że wszystko wypadnie tak wspaniale. Koniecznie musimy to powtórzyć” ...”...była luźna przyjemna atmosfera,ale szkoda, że nie zdążyliśmy popracować

w parach na warsztatach integracyjnych...”. „Sobotnie spotkanie bardzo mile mnie zaskoczyło. Obawiałem się zachowania grupy z Izraela,myślałem, że będą mieli opory przed kontaktami z nami. Okazało się jednak,że byli niesamowicie otwarci i sympatyczni. Spotkanie uważam za niesamowicie udane.” „Bardzo podobało mi się to spotkanie. Cieszyłem się, że mogą wywieźć z Polski niezapomniane wspomnienia i dzięki temu co się tu działo,mogli obalić stereotyp....być może, funkcjonujący w ich świadomości co do wyobrażenia Polaków. Cieszę się,ze uczestniczyłem w tym zdarzeniu”.”Było wspaniale,chociaż krótko...(...)...Poznałam wspaniałych ludzi,tak podobnych do nas,tak serdecznych i otwartych...Mimo dużego zmęczenia było rewelacyjnie”...”..było bardzo fajnie, zobaczyliśmy,że to taka sama młodzież jak jak my” ...”najfajniejszą częścią spotkania były wspólne śpiewy i tańce”.”Spotkanie wywarło na mnie ogromne pozytywne wrażenie. Komunikatywność i sympatia Izraelczyków przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Mam nadzieję, że było to pierwsze, ale nie ostatnie spotkanie z nimi”.

Ja jako nauczyciel, autor projektu bardzo się cieszę, że ktoś z uczniów bardzo zaangażowanych w naprawdę ciężkiej i niewdzięcznej pracy poprzedzającej spotkanie powiedział po nim - „warto było”. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy bezinteresownie przychodzili pod „15-tkę” i zgłaszali chęć pracy. Jesteście naprawdę wielcy! Nie mam słów uznania dla każdego kto pracą, obecnością w nim, dobrym słowem wspierał wcale niepopularne idee tego projektu. Pod tymi działaniami na dzień dzisiejszy na pewno podpisuje się dyrekcja szkoły Genowefa Milczarek oraz Alina Nowakowska, a także koordynator i współdziałający w ważnych zadaniach- Bożena Gąsiorowska, Jakub Lament, Anna Dudkiewicz,Ada Kwietniewska, Anna Kubicka, Agnieszka Wilk, Agata Lepieszka, Katarzyna Zagrajek.

Serdeczne podziękowania dla nauczycieli, którzy zainspirowali podopiecznych uczniów do wykonania okolicznościowych bardzo pięknych gazetek i towarzyszących spotkaniu ekspozycji oraz tak zorganizowali lekcje, aby wybrane tematy związane z problematyką żydowskiej kultury czy historii zostały silniej zaakcentowane w dwóch pierwszych tygodniach września.

Przed nami wywiady, tworzenie prac konkursowych, 2 wyjazdy w październiku do Warszawy....a potem przedsięwzięcia listopadowe. Zaglądajcie do aktualności w naszym projekcie.